די באַסטי ברונעט האט אַזוי פיל פרייד אויף איר פּנים, ווי אויב מיר האָבן נישט געהאט געשלעכט אין אַ לאַנג צייַט. דער יום־טובֿדיקער אָוונט איז נישט געווען אומזיסט, די פּאָר האָבן זיך אויסגעביטן גלעטן, דאָס מיידל האָט געפּרוּווט ווײַזן, ווי טיף זי קאָן נעמען איר האַלדז. און דער באָכער האָט זיך אומגעקערט אין דער לאָך.
דער פּיקאַפּ מענטש איז ביכולת צו קלייַבן זיך אַ שפּאַס און שיין מיידל. װע ר ע ם הא ט זי ך אנגעהויב ן אויםטא ן גלײ ך אי ן װאגאן , אפיל ו ניש ט דערגרײכ ן צו ם בעט . און דאַן האָט זיך אָנגעהויבן: ער האָט זי אין שטוב אַרײַנגעכאַפּט אין מויל, מיט דער האַנט, אויפֿן שפּיץ, מיט אַ וויבראַטאָר.
דער דערוואַקסן זון האָט געכאַפּט די יונגע שטיףמאַדער אין קיך און האָט זי אַוודאי נישט אַרויסגעלאָזט. װאוהין װאלטן זי געהן — װאלט זי געהן מיט זײן פאטער זעהן פוסבאל אויף טעלעוויזיע? איר לאָך איז נאַס פון פאַרלאַנג. און דאָס הונט ס צונג מאכט איר פילן אַזוי גוט, אַזוי לאַנגויד זיס. די כלבה קען זיך פשוט נישט העלפען און צעשפרייט די פיס. און כאָטש איר טאַטע האָט איבערגעריסן דעם באָכער, אָבער זי האָט אים צוגעזאָגט צו פאָרזעצן. עס איז גוט צו האָבן אַזאַ אַ סמאַרט סטעפּמאַדער אין שטוב.